Φορνάρι, Bίτο

(Fornari, Μολφέτα 1821 – Νάπολη 1900). Ιταλός φιλόσοφος και συγγραφέας. Ανήκε στη συντηρητική σχολή του Μ. Πουότι, του οποίου τελείωσε το έργο Αρχές της ρητορικής. Ασχολήθηκε με την ερμηνεία των παπύρων της Ηράκλειας και διηύθυνε την Εθνική Bιβλιοθήκη της Νάπολης. Ως φιλόσοφος, ανέπτυξε τη σκέψη του Β. Τζιομπέρτι δίνοντάς της χριστιανικό χαρακτήρα, κατά την πλατωνική-αυγουστιανή παράδοση. Όλα τα έργα του είναι επηρεασμένα από τη σκέψη των Πουότι και Τζιομπέρτι. Από αυτά τα αξιολογότερα είναι: Παγκόσμια αρμονία (1850), Η τέχνη της ομιλίας (1861-62) και Για τη ζωή του Ιησού (3 τόμοι, 1869-93), που θεωρείται το αριστούργημά του.